Tak bardzo już tęsknię za wiosną...

Zima wprowadziła mnie w jakiś taki stan hibernacji i psychicznego odrętwienia. Ze zdumieniem zobaczyłam, że to już dwa miesiace minęły, odkąd pisałam tu ostatni raz! A mimo to zaglądacie do mnie .... Bardzo Wam za to dziękuję!!! Dziękuję za wszystkie ciepłe słowa, świąteczne życzenia a także gorąco witam nowe czytelniczki :)
Bardzo , bardzo już tęsknię za wiosną! Ostatni, tak niezwykle ciepły tydzień, wlał we mnie nadzieję. I chociaż znowu dziś trochę w nocy przymroziło, to jednak w dzień, w słoneczku, jest całkiem ciepło! Dokładnie przyglądam się ziemi w mijanych ogródkach, wypatruję pierwszych odważnych kiełków. Wystawiam policzki do słońca, uzupełniam niedobory światła. Chwytam pierwsze nuty cieplejszych powiewów wiatru, pachnące ziemią i niosące świergot ożywionych wróbelków i sikorek. I czekam, czekam...

A na moim kuchennym parapecie wesoło zielenią się młodziutkie słoneczniki, uratowane przez zjedzeniem. Spoglądam na nie i się uśmiecham. Jeśli macie w domu kiełkownicę, teraz jest świetny moment, żeby sobie o niej przypomnieć!



Przyznaję się, że czapeczki z poprzedniego posta nie zrobiłam jeszcze. Nawet nie kupiłam włóczki. Ale podejmę próbę, bo potrzebuję czegoś nowego na te ostatnie zimowe tygodnie.
Tymczasem pokazuję sweterek, który zrobiłam synkowi. Pokazuję z dumą, bo ostatni raz sweter na drutach robiłam chyba z 10 lat temu! Zależało mi na tym, żeby rękawy były dość blisko ciała. Nie znalazłam gotowego wzoru na jego rozmiar, więc powstała jakaś taka kompilacja różnych wzorów i gotowego sweterka, który mierzyłam i robiłam wg jego wymiarów. Było trochę prucia, zwłaszcza przy główkach rękawów, a plisę dekoltu prułam i robiłam dwa razy. Ale wyszło i młody bardzo fajnie się prezentuje. Włóczka jest świetna, mieszanka wełny i akrylu, miękka i lekka. Bardzo dobrze się z niej robiło, piorę w pralce używając programu do prania wełny, szybko schnie.


Pasy z przodu i z tyłu są takie same.


Dekolt jak za pierwszym razem nabrałam na druty i zrobiłam pliskę to się okazało, że głowy się przez to NIE DA przełożyć :D


Widok na główkę rękawa :)


Na tym zdjęciu chyba najlepiej widać kolory. Szaroniebieskie pasy, reszta jest z melanżu tego samego szaroniebieskiego z granatem. Kolory takie 'dżinsowe', bardzo podobają się młodemu.

Myślałam, że będzie w nim chodził do szkoły, ale po pierwszym razie zaciągnął gdzieś nitkę i stwierdziłam, że jednak szkoda tyle pracy.... więc ma na wyjścia z mamusią :)))